mgr Marek Ignaczak
Psycholog, wieloletni harcerz i instruktor ZHP. Absolwent warszawskiego Liceum im. Tadeusza Reytana i Uniwersytetu Warszawskiego. Certyfikowany specjalista terapii uzależnień związany od początku lat osiemdziesiątych z III Kliniką Psychiatryczną Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, współorganizator pracy środowiskowej w zespole „Goplańskiej”.
W okresie ponad dwudziestu lat pracy z osobami dotkniętymi problemami z używaniem alkoholu i środków psychoaktywnych przez siebie lub kogoś z otoczenia poznałem większość cierpień i potrzeb tych osób. Praca terapeutyczna to systematyczne, indywidualne i grupowe zajęcia z pacjentami/klientami wycelowane w likwidację zaburzeń, ale i pomoc w organizowaniu procesu zdrowienia aż do rehabilitacji psychologicznej w procesie trzeźwienia (trening aktywności, kontaktu z naturą, rozbudzanie wrażliwości psychicznej i duchowej). To także interwencje w kryzysach u każdej osoby podlegającej oddziaływaniu.
Specyficzną formą interwencji (również w kryzysie samobójczym) oraz pracy motywacyjnej i edukacyjnej była moja aktywność jako wieloletniego dyżurnego Telefonu Zaufania. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Pomocy Telefonicznej, szkoleniowcem i superwizorem Towarzystwa zaangażowanym przez kilka kadencji w organizację pracy polskich telefonów zaufania i pracy z osobami w kryzysie.
Ponad dziesięć ostatnich lat to zmiana priorytetów na rzecz pracy z dziećmi i młodzieżą z zaburzonym rozwojem, psychiką i zachowaniem. Pracowałem jako organizator i dyrektor Krajowego Ośrodka Psychiatrii Sądowej dla Nieletnich w Garwolinie, jedynego w Polsce szpitala psychiatrycznego dla dzieci i młodzieży dysponującego warunkami maksymalnego zabezpieczenia. Pacjentami tego szpitala są dzieci leczone na mocy prawomocnych postanowień sądów w warunkach pozbawienia wolności.
Przez pierwszych dziesięć lat po studiach jako pracownik naukowy i w całym okresie pracy jako terapeuta podejmowałem aktywność dydaktyczną.
Zapraszam do współpracy
- osoby mające wątpliwości co do swojego picia lub brania
- osoby z otoczenia pijących, które cierpią z tego powodu i chciałyby coś zmienić
- osoby dojrzewające lub dojrzałe do decyzji o trzeźwieniu
- osoby mające problem z nieakceptacją swojego picia lub brania przez bliskich i szersze otoczenie
- osoby nadużywające (uzależnione ?), pozornie lub coraz większym kosztem utrzymujące się w życiu – tzw. wysokofunkcjonujący alkoholicy
- osoby aktywnie trzeźwiejące, które natykają się na problemy psychologiczne związane z tym stanem
- osoby w kryzysach po zakończonej terapii własnej lub swoich bliskich
- osoby potrzebujące fachowego wsparcia w dalszej pracy nad zmianą w stronę zdrowia i rozwoju osobistego po zakończonej terapii uzależnienia
- osoby borykające się z problemami związanymi z uzależnieniem własnym lub w otoczeniu, teraz i w przeszłości
