Psychoedukacja dla osób chorych psychicznie - Warszawa

Psychoedukacja dla osób z diagnozą zaburzeń schizofrenicznych i schizoafektywnych oraz ich rodzin

Schizofrenia i psychoedukacja

Podstawową metodą psychoterapeutyczną w leczeniu schizofrenii i zapobieganiu nawrotom jest psychedukacja w formie edukacyjnej i terapeutycznej. Badania kliniczne i doświadczenia pokazują, że skuteczność oddziaływań psychoedukacyjnych jest większa, gdy uczestniczy w nich pacjent i jego rodzina generacyjna, własna, osoby związane emocjonalnie z pacjentem.

Psychoedukacja obejmuje takie zagadnienia, jak:

• co to jest psychoza schizofreniczna i czym różni się od innych zaburzeń psychicznych,
• przyczyny zachorowania w świetle obecnej wiedzy, ze zwróceniem uwagi na model podatności na zranienie-stres,
• biologiczną predyspozycję do zachorowania i czynniki psychologiczne, które prowokują nawroty choroby,
• objawy choroby,
• leki: co to są neuroleptyki, w czym mogą być pomocne, zasady skutecznego leczenia farmakologicznego,
• objawy niepożądane leków,
• sposoby radzenia sobie z objawami niepożądanymi,
• fazy choroby,
• ryzyko nawrotów choroby,
• jak rozpoznać nawrót choroby – wczesne objawy zwiastunowe,
• sposoby radzenia sobie w zapobieganiu nawrotom.

W trosce o optymalne efekty leczenia wielu zaburzeń psychicznych takich jak, zaburzenia schizofreniczne, schizoafektywne, zaburzenia afektywne – stany depresyjne i maniakalne, proponujemy Psychoedukację dla pacjenta i jego rodziny.

Cechą wyżej wymienionych zaburzeń psychicznych są nawroty choroby, które mogą się zdarzać pomimo systematycznego leczenia farmakologicznego, i które mogą wymagać kolejnych hospitalizacji.

Cele psychoedukacji

Podstawowym celem psychoedukacji jest wyposażenie pacjenta i/lub członków jego rodziny w umiejętność kontrolowania choroby, a tym samym obniżenie ryzyka nawrotów choroby, koniecznych hospitalizacji, maksymalizowanie pożądanych okresów remisji, a w efekcie podniesienie poziomu satysfakcji życiowej, pomimo zachorowania.  Im bardziej zostaną wzmocnione kompetencje pacjenta i jego rodziny w kontrolowaniu choroby, tym lepsze rokowania, lepsza jakość życia wszystkich członków rodziny, pomimo zachorowania dziecka, współmałżonka, rodzica.

Niski poziom wiedzy w społeczeństwie dotyczący zaburzeń psychicznych powoduje, że w przypadku zachorowania pacjent i rodzina przeżywają poczucie zagrożenia i silny lęk, obawy o przyszłość, budzi ono stany przygnębienia, prowokuje postawy izolacji społecznej, rezygnacji z planów, ambicji i aktywności życiowych całej rodziny. Taki klimat rodzinny nie sprzyja procesom efektywnego leczenia. Poczucie bezradności i beznadziejności, poczucie osamotnienia, lęk przed ostracyzmem i stygmatyzacją społeczną, obniża poziom umiejętności adaptacyjnych w radzeniu sobie w tej niespodziewanej i trudnej sytuacji życiowej, i w konsekwencji pomimo kolejnych zmian w leczeniu farmakologicznym, ma wpływ na niesatysfakcjonujące efekty leczenia.

Psychoedukacja – wsparcie dla pacjenta i rodziny

W procesie leczenia zaburzeń psychicznych pacjent nie powinien być traktowany, jako element wyizolowany z systemu rodzinnego. Bowiem, jak pokazują wyniki badań naukowych, na przebieg chorowania i leczenia, ilość koniecznych hospitalizacji w przyszłości, bądź utrzymanie jak najdłuższej remisji, mają znaczący wpływ wszyscy członkowie rodziny pacjenta, którzy tworzą klimat rodziny. Celem psychoedukacji jest również wspieranie rodziny, budowanie relacji rodzinnych, których klimat będzie sprzyjał procesom zdrowienia i korzystnym rokowaniom w przyszłości.

Mając świadomość brzemienia rodzinnego, z jakim rodziny muszą się zmierzyć, zachęcamy do skorzystania z oferty Psychoedukacja, prowadzonej przez specjalistów z kilkudziesięcioletnim doświadczeniem pracy klinicznej z osobami z diagnozą zaburzeń psychicznych i ich rodzinami.