Schizofrenia niezróżnicowana cechuje się brakiem przewagi w obrazie klinicznym objawów, które byłyby podstawą do rozpoznania, którejkolwiek postaci choroby np. schizofrenii hebefrenicznej, paranoidalnej, katatonicznej, prostej. Nie spełnia również kryteriów schizofrenii rezydualnej. Jednak schizofrenia niezróżnicowana spełnia ogólne kryteria diagnostyczne schizofrenii. Zaburzenia schizofreniczne cechują się charakterystycznymi zaburzeniami myślenia i spostrzegania, oraz niedostosowanym i spłyconym afektem. Schizofrenia niezróżnicowana może się cechować dużą zmiennością objawów, przejawiać jednocześnie cechy innych postaci tej choroby, jednak bez wyraźnej przewagi którychkolwiek charakterystycznych cech diagnostycznych. Zazwyczaj jest to tymczasowe rozpoznanie, dalszy przebieg choroby może wskazywać na bardziej jednoznaczną diagnozę. Rokowania w przypadku schizofrenii niezróżnicowanej są podobne, jak w innych postaciach tej choroby.
Schizofrenia Niezróżnicowana – Objawy
Ogólne kryteria dla rozpoznania schizofrenii niezróżnicowanej ( może wystąpić tylko jeden z tych objawów –pkt.1, lub dwa z wymienionych w pkt.2):
1. Może występować tylko jeden z zespołów tych objawów:
- Echo myśli, przekonanie o nasyłaniu, zbieraniu myśli, odsłonięcia myśli dla innych.
- Urojenia oddziaływania, wpływu, owładnięcia dotyczące myśli, działań, odczuć, ruchów ciała i kończyn, urojenie spostrzeżenia.
- Głosy, komentujące zachowanie, dyskutujące między sobą, pochodzące z różnych części ciała.
- Inne urojenia np. posiadania wyjątkowych zdolności, talentów.
2. Obecne są, co najmniej dwa z poniższych objawów:
- Omamy słuchowe, wzrokowe, czuciowe, węchowe, smakowe.
- Zaburzenia formalne myślenia, wypowiedzi niedostosowane, rozkojarzone, neologizmy.
- Objawy negatywne: apatia, zubożenie myślenia, spłycenie emocjonalne.
