Oferujemy psychoterapię indywidualną dla dzieci, młodzieży, dorosłych, seniorów.

Psychoterapia Indywidualna, – Co to jest

Psychoterapia indywidualna pozwala pacjentowi na takie życie, jakim chciałby, żeby ono było.

Psychoterapia jest metodą leczenia. Polega na intencjonalnym stosowaniu odpowiednich i zamierzonych oddziaływań psychologicznych wobec osób, które borykają się z problemami, mającymi konsekwencje psychologiczne. Jest również metodą leczenia dla osób z diagnozą zaburzeń psychicznych. Jest metodą leczenia dla pacjentów, którzy przeżywając objawy w związku z nieradzeniem sobie z problemami i rozwiązywaniem konfliktów, w efekcie rezygnują ze swoich potrzeb, nie realizują zadań życiowych, ambicji, co skutkuje nie przeżywaniem satysfakcji i radości życia , brakiem zadowolenia z siebie i z bycia w relacjach z innymi. Doznając kolejnych niepowodzeń, przeżywają frustrację, poczucie smutku, rozżalenia, krzywdy, poczucia winy, lęku przed kolejnymi wyzwaniami. Psychoterapia jest taką metodą leczenia, dzięki której pacjent może odzyskać kontrolę nad swoimi problemami. Pozwala odzyskać zdolności do rozwiązywania problemów i konfliktów. Pozwala na nabycie takich umiejętności, by móc rozwiązywać trudności w optymalny sposób. Pozwala na usunięcie cierpienia, wynikającego z przeżywanych objawów i przykrych stanów emocjonalnych, niemożliwości wpływu na swoje życie. Pozwala na odzyskanie kontroli nad swoim życiem.

Psychoterapia proponuje takie oddziaływania, które umożliwiają pacjentowi zdobywanie nowej wiedzy, nowych doświadczeń emocjonalnych, uczy nowych wzorców reagowania, przeżywania i zachowania. Wpływa na bycie bardziej świadomym siebie, swoich potrzeb, własnych ograniczeń i potencjału, relacji z innymi, i ich wpływu na siebie. Stwarza możliwość osiągania tego, co wcześniej było niemożliwe do osiągnięcia.

Jest podstawową metodą leczenia wobec określonych zespołów objawów np. w zaburzeniach nerwicowych, uzależnieniach. Psychoterapia jest również wskazaniem, jako metoda pomocnicza we wszystkich innych zaburzeniach takich, jak psychozy, choroby somatyczne, zaburzenia afektywne, które równolegle wymagają leczenia farmakologicznego.

Psychoterapia jest zamierzonym zastosowaniem określonych metod opartych na sprawdzonych stwierdzeniach naukowych z zakresu psychologii w celu pomocy ludziom w zakresie modyfikacji zachowań, właściwości poznawczych i przeżywania emocjonalnego na pożądane, bardziej funkcjonalne. Pozwala na zrozumienie własnych przeżyć, ich uwarunkowań, własnych nieskutecznych zachowań i dysfunkcjonalnych strategii radzenia sobie, oraz uwolnienie się od nich. Pozwala zatem na przywrócenie zdolności do kierowania własnym życiem, formułowania celów i planów życiowych, zgodnych ze zdolnościami, pragnieniami i własnymi możliwościami. Pozwala pacjentowi na wykorzystanie całego swojego potencjału i zasobów odpornościowych.

Podstawowym założeniem każdej psychoterapii jest to, że nawet w przypadku, gdy pacjent boryka się z objawami zaburzeń psychicznych o podłożu biologicznym, to jego percepcja problemu, ocena i strategie radzenia sobie z nimi mają wpływ na nasilenie objawów, sposób chorowania czy proces zdrowienia. Psychoterapia może je modyfikować, pokazuje, ze nawet najbardziej traumatyczne doświadczenie życiowe, dramatyczne urazy i konflikty życiowe mogą być przezwyciężone i mogą pozwolić na satysfakcjonującą jakość życia.

Zmiana jest najważniejszym elementem psychoterapii. Zachodzi ona w wewnętrznych strukturach osobowości pacjenta. Ma ona na celu usunięcie lub zmniejszenie nasienia objawów, dyskomfortu psychicznego. Pożądana zmiana zależy od kontekstu, diagnozy problemu i jakiego rodzaju interwencji pacjent potrzebuje, a także od zróżnicowanych reakcji pacjenta na interwencje terapeutyczne. Istotą psychoterapii jest zindywidualizowany charakter zmiany w kontekście każdego pacjenta.

Badania naukowe potwierdzają, że psychoterapia jest skuteczną metodą leczenia. Pacjenci korzystając z psychoterapii uzyskają znaczącą poprawę objawową. Podobne efekty skuteczności uzyskują pacjenci leczeni różnymi metodami terapii. Szkoły psychoterapii różnią się tym, ze zwracają uwagę na inny rodzaj doświadczeń życiowych pacjenta, warunkujących występowanie objawów.

Celem psychoterapii jest:

Rozwój osobowości, zmiana zachowań
Wzmacnianie zdrowia psychicznego
Eliminowanie objawów choroby

Na czym polega psychoterapia indywidualna

Psychoterapia jest procesem przechodzenia przez kolejne fazy, które cechują inne oddziaływania terapeutyczne, a ich celem jest dostarczenie pacjentowi nowych doświadczeń emocjonalnych, poznawczych i zachowań. Za czynniki leczące w procesie psychoterapii uważa się:

Etap odreagowania emocji
Etap osiągania wglądu, uświadomienie sobie negatywnych doświadczeń i uwolnienie się od nich, nieakceptowanych uczuć. Zmiana oceny doświadczeń, siebie i innych.
Etap przygotowania do zmiany. Odkrywanie nowych wzorców reagowania, myślenia o sobie i otaczającym świecie. Uczenie się nowych umiejętności i wzorców zachowania, strategii rozwiazywania problemów.
Etap utrwalania zmian, formułowanie planów.

Psychoterapia jest prowadzona przez psychoterapeutów, którzy wykorzystują wiedzę teoretyczną i zdobyte umiejętności terapeutyczne dla niesienia pomocy. W zamierzony sposób jest wykorzystywana relacja, jaka powstaje pomiędzy pacjentem a terapeutą. Związek ten uważany jest za istotny czynnik leczący, który ma bezpośredni wpływ na otwarcie się pacjenta, jego gotowość do współdziałania i zmiany. Drugi istotnym czynnikiem leczącym są interwencje terapeutyczne.

Jaką psychoterapię wybrać?

Istnieje wiele szkół psychoterapii, nurtów psychoterapii, inaczej orientacji teoretycznych. U ich podstaw leżą różne koncepcje, teoretyczne założenia, które dotyczą rozumienia zaburzeń, ich uwarunkowań, w oparciu o które psychoterapeuta pracuje. Szkoły psychoterapeutyczne różnią się przede wszystkim tym, że inaczej rozumieją psychopatologię. Powstanie tych samych zaburzeń jest rozumiane, jako wynik różnych czynników, na które dany nurt kładzie nacisk. Psychoterapeuci z różnych szkół poszukują innych uwarunkowań, czynników etiopatogenetycznych.

Do najbardziej znanych nurtów psychoterapii należy:

Psychoterapia psychodynamiczna
Psychoterapia poznawczo-behawioralna
Psychoterapia humanistyczna
Psychoterapia systemowa
Doświadczeni psychoterapeuci korzystają z różnych metod terapeutycznych, z różnych podejść.

Na czym polega indywidualna psychoterapia poznawczo-behawioralna?

Podstawowym założeniem podejścia poznawczo-behawioralnego jest to, że zaburzenia psychiczne wynikają z nie adaptacyjnych schematów poznawczych(przekonań) i dysfunkcyjnych postaw. Na życie każdego człowieka wpływa wiele schematów poznawczych, dotyczą one przekonań o sobie, relacjach ja-inni, na temat świata i otaczającej rzeczywistości. Schematy poznawcze są nasycone emocjami, osadzone we wspomnieniach i doświadczeniach. Ich treść jest związana z kulturą, religią, wykształceniem, statusem społecznym, płcią, pełnionymi rolami społecznymi. Są one formułowane na różnych etapach życia, a najsilniej są utrzymywane te, które powstały wcześnie i na których ukształtowanie miały wpływ osoby bliskie i znaczące np. rodzice. Część przekonań utrzymuje się przez całe życie niemal w niezmienionej formie, są zbiorem zasad i podstawowym systemem wartości, część przekonań podlega modyfikacji w procesie dorastania, kształcenia, nabywania doświadczeń życiowych, jeszcze inne tracą ważność. Przekonania te przekładają się na zasady rządzące naszymi zrachowaniami, wybory, strategie życiowe np. nie należy ufać ludziom. Bywa, że u podłoża schematów poznawczych znajdują się zniekształcenia poznawcze – dysfunkcjonalne założenia dot. własnej osoby, innych ludzi i ujawniają się w postaci automatycznych myśli. Model poznawczy zakłada, że dysfunkcjonalne wzorce myślenia są powodem: przeżywania negatywnych emocji, irracjonalnych zachowań, oraz w efekcie generuje objawy różnych zaburzeń. W odniesieniu do różnych zaburzeń występują inne i specyficzne, dysfunkcjonalne schematy poznawcze. Zgodnie z paradygmatem poznawczo-behawioralnym na przykład depresyjny nastrój i zachowanie są skutkiem zniekształceń poznawczych, w których dominuje: negatywna interpretacja wszystkich wydarzeń, pacjenci nie lubią samych siebie i negatywnie oceniają przyszłość. Innymi słowy za zachorowanie na depresję są odpowiedzialne nieracjonalne, dysfunkcjonalne schematy poznawcze w postaci automatycznie pojawiających się myśli, które dotyczą oceny nas samych, interpretacji zdarzeń i otaczającej rzeczywistości. Przyczyną zniekształceń poznawczych mogą być np. traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie, wysoki poziom negatywnych i krytycznych rodzicielskich ocen. W procesie terapeutycznym dochodzi do weryfikowania i korygowania dysfunkcjonalnych, negatywnych założeń na temat własnej osoby, otaczającego świata i przyszłości, które to są podłożem depresyjnych objawów, oraz do uzyskania wglądu w zależność pomiędzy negatywnymi myślami i negatywnymi uczuciami, a przeżywanymi objawami. Terapeuta poznawczo-behawioralny dąży w procesie terapeutycznym do zmiany: zidentyfikowania irracjonalnych przekonań, schematów poznawczych, które są przyczyną objawów zaburzenia, oraz zastąpienie irracjonalnych przekonań – racjonalnymi.

Na czym polega indywidualna psychoterapia psychodynamiczna?

Modele psychodynamiczne skupiają się na wewnątrzpsychicznych cechach osobowościowych, które determinują sposób funkcjonowania człowieka, oraz na odkrywaniu nieuświadomionych przeżyć. Poszukują przyczyn zaburzeń w nieświadomych przeżyciach i doświadczeniach. Celem nurtu psychodynamicznego jest:

Poszukiwanie niedostrzeganych przez pacjenta przyczyn powstania objawów,
Zmiana defektów osobowościowych i korygowanie patologicznych struktur osobowościowych,
Zrozumienie, które wydarzenia i doświadczenia miały wpływ na kształt zaburzonego funkcjonowania
Ukształtowanie osobowości dojrzałej.

Najogólniej mówiąc proces terapeutyczny polega na uświadomieniu sobie doświadczeń z przeszłości, które następnie powinny być przeanalizowane i przewartościowane, „przepracowane”. Odreagowanie przeżyć, przepracowanie i uzyskiwanie stopniowego wglądu są warunkiem pożądanych zmian. We wszystkich podejściach psychodynamicznych występuje podobne rozumienie uwarunkowań zaburzeń.

Najważniejszym celem terapii jest doprowadzenie do takich zmian w przeżywaniu emocjonalnym i funkcjonowaniu, aby ustąpiły bądź obniżyły swoje nasilenie objawy zaburzeń. Psychoterapia psychodynamiczna polega na zmianie nie tylko zachowania, ale przede wszystkim koncentruje się na zmianie głębokich struktur osobowościowych.

Psychoterapia Indywidualna, na czym polega?

Psychoterapia indywidualna jest metodą dbania o zdrowie psychiczne. Zdrowie psychiczne ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju każdego człowieka, jak i zasobów ogólnospołecznych i ekonomicznych narodu.

Definicje zdrowia psychicznego podkreślają, że jest to nie tylko brak choroby, ale pożądany stan dobrego samopoczucia, który umożliwia sprawne funkcjonowanie w swoim środowisku i obszarach życiowego funkcjonowania, umożliwia zachowanie równowagi emocjonalnej, rozwój osobisty i satysfakcjonującą jakość życia.

Wskaźnikami dobrego zdrowia psychicznego i równowagi psychicznej jest wysoki poziom samooceny, dobre umiejętności radzenia sobie z przeciwnościami losu, poczucie własnej skuteczności, oraz poczucie kontrolowania i sterowania własnym życiem. Wymienione cechy pozwalają dobrze sobie radzić ze stresogennymi wydarzeniami życiowymi i chronią przed zaburzeniami psychicznymi. Dbanie o zdrowie psychiczne to przede wszystkim rozwijanie takich umiejętności i zdolności, które umożliwiają optymalne funkcjonowanie w życiu osobistym, rodzinnym, zawodowym i towarzyskim, w relacjach interpersonalnych. Psychoterapia indywidualna pomaga wzmacniać i rozwijać wymienione cechy i umiejętności.

Zdrowie psychiczne jest ściśle związane ze satysfakcjonującym funkcjonowaniem osobistym, edukacyjnym, zawodowym i interpersonalnym, co oznacza, że dobre zdrowie psychiczne pozwala na prawidłową realizację swoich potrzeb, ambicji i planów życiowych.

W czym może pomóc psychoterapia indywidualna?

Psychoterapia indywidualna jest skutecznym sposobem świadomego dbania o zdrowie psychiczne, które jest zależne od wieku i fazy rozwojowej każdego człowieka, począwszy od małego dziecka w wieku przedszkolnym aż po wiek senioralny. Każdy etap życia niesie za sobą inne zadania rozwojowe, inne wyzwania, potrzeby i oczekiwania, tym samym na każdym etapie życia mogą się pojawić związane z tym zagrożenia dla utrzymania równowagi psychicznej i nowe wyzwania wymagające wzmacniania zdrowia. Dotyczą one:

Dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, i charakterystycznych dla tej grupy problemów, utrudniających realizowanie zadań rozwojowych, np. problemy z prawidłowym kształtowaniem się umiejętności szkolnych i umiejętności komunikacji, nawiązywania kontaktów rówieśniczych, dostosowania się do norm i zasad społecznych, zaburzenia zachowania, dysfunkcje procesów poznawczych.
Dzieci z grupy ryzyka – szczególnie zagrożone zaburzeniami nerwicowymi, psychosomatycznymi, zaburzeniami zachowania, nieprawidłowym rozwojem osobowości. Każdy etap rozwoju dziecka niesie za sobą inne zagrożenia dla zdrowia psychicznego, dlatego tak ważna jest dynamiczność relacji dziecko-rodzic, adekwatna do tych zmian.
Kryzysów wieku dojrzewania i wczesnej dorosłości.
Dorosłych: problemy z podejmowaniem i pełnieniem ról społecznych, partnera, męża, rodzica, pracownika.
Seniorów i kryzysów okresu przechodzenia na emeryturę i wieku podeszłego.
Rodzin: problemy ze sprawowaniem roli rodzica i władzy rodzicielskiej, przemoc psychiczna i fizyczna, uzależnienia w rodzinie, problemy związane z niskim poziomem umiejętności tworzenia warunków właściwego klimatu rodzinnego, który zapewnia optymalne i adekwatne do możliwości i potrzeb warunki rozwoju każdego z członków, sprzyjające utrzymaniu zdrowia psychicznego.
Kryzysów w małżeństwie.
Osób samotnych, przewlekle chorych, nieuleczalnie chorych.
Osób zagrożonych utratą pracy, bezrobotnych.

Istotnym elementem utrzymania zdrowia psychicznego jest profilaktyka w przypadku osób zdrowych i wczesna pomoc specjalistyczna osobom zagrożonym utratą zdrowia psychicznego. Pomocna jest wówczas psychoterapia indywidualna

Psychoterapia Indywidualna, w czym może pomóc?

Profilaktyczne wzmacnianie dobrostanu psychicznego, czyli, jak zachować zdrowie psychiczne?

Zagadnienie świadomego wzmacniania zdrowia psychicznego przez każdą osobę, jest obecnie często podkreślane w kontekście zmiany paradygmatu rozumienia opieki zdrowotnej. Zwraca się uwagę na znaczenie opieki zdrowia nie tylko w kontekście leczenia powstałych zaburzeń i chorób, ale na „ wytwarzanie zdrowia” – wczesne rozpoznawanie zagrożeń związanych z utratą zdrowia i równowagi psychicznej, związanych najczęściej z cechami osobowościowymi, ryzykownymi stanami psychicznymi, ryzykownymi zrachowaniami i dysfunkcjonalnym stylem funkcjonowania.

Podejście oparte na znaczeniu „wytwarzania zdrowia psychicznego” zakłada, że w zdecydowanej większości przypadków sami jesteśmy odpowiedzialni za utratę dobrostanu psychicznego. Nawet, jeśli w sposób dla nas niespodziewany i trudno przewidywalny zachorowaliśmy na poważne zaburzenie psychiczne, to szybko podjęta decyzja o leczeniu, może zablokować rozwój choroby, a działania prewencyjne zmniejszą ryzyko nawrotów w przyszłości. Temu służy psychoterapia indywidualna.

Psychoterapia indywidualna – dla kogo

Psychoterapia Indywidualna a stres

Stres jest immanentnym czynnikiem współczesnej cywilizacji i codziennego życia, potocznie uważa się, że zawsze ma charakter destrukcyjny i jest czynnikiem patogennym wielu problemów i zaburzeń zdrowia psychicznego. Takie stanowisko jest zdecydowanie mylne. Wszyscy znamy osoby, które dobrze sobie radzą ze stresogennymi i często niespodziewanymi sytuacjami.

Stresogenne sytuacje należy rozpatrywać w sposób zindywidualizowany i w kontekście zasobów i umiejętności każdej osoby radzenia sobie z nim. Zależnie od mechanizmów radzenia sobie z nim, możemy rozpatrywać jego charakter, jako zaburzający równowagę psychiczną, bądź prozdrowotny. Oznacza to, że rozwijanie i wzmacnianie posiadanych zasobów i umiejętności radzenia sobie powoduje, że nie jesteśmy bezbronni wobec stresu. Możemy pozytywnie przeformułować jego znaczenie np., jako: motywujący do działania i podejmowania nowych wyzwań, wzmacniania rozwoju osobistego i satysfakcji życiowej.

Sposobem dbania o zdrowie psychiczne w kontekście znaczenia stresu, jest wzmacnianie zasobów odpornościowych jednostki i jej środowiska np. rodzina, szkoła, miejsce pracy, koncentracja na rozwijaniu potencjalnych możliwości jednostki, ale również środowiskowych zasobów odpornościowych(np., programy profilaktyki zdrowia psychicznego dla szkół, zakładów pracy, domów seniora).

Psychoterapia indywidualna jest metodą, która wzmacnia nasze zasoby radzenia sobie ze stresogennymi sytuacjami.

Psychoterapia Indywidualna a Ryzykowne Stany Psychiczne

Niezwykle istotne dla dbania o swoją równowagę psychiczną jest podjęcie działań profilaktycznych w tak zwanych ryzykownych stanach psychicznych. Są to stany, które wiążą się z dużym ryzykiem rozwoju zaburzeń psychicznych, przede wszystkim psychotycznych. Wiedza na temat ryzykownego stanu psychicznego, sposobów jego rozpoznania i możliwych wczesnych interwencji terapeutycznych pozwoli na opóźnienie, bądź nawet zapobieżenie rozwojowi poważnych zaburzeń psychicznych np. psychotycznych.

Zdiagnozowanie ryzykownych stanów psychicznych i objęcie profesjonalną opieką takiej osoby zwiększa szanse na zapobieganie wystąpieniu choroby, w jej pełnoobjawowej postaci.

Celem tych działań jest uchronienie, szczególnie osób młodych przed wydłużeniem okresu nierozpoznanej choroby, co zawsze się wiąże z nasilającymi się problemami w funkcjonowaniu społecznym i grozi marginalizacją społeczną. Zbyt późne rozpoznanie problemu, może poważnie zakłócić prawidłowy rozwój młodych osób, szczególnie w decydującym okresie, jakim jest wchodzenie w dorosłość ( na okres dojrzewania i wczesnej dorosłości przypada najwięcej pierwszych zachorowań na psychozy schizofreniczne).
Podjęcie działań pomocowych w formie psychoterapii indywidualnej pozwoli pacjentowi i jego rodzinie skutecznie monitorować niepokojący stan psychiczny. Wczesna diagnoza i podjęcie leczenia zdecydowanie zwiększa szanse na efektywne leczenie i dobre rokowania w przyszłości, ma swoje uzasadnienie w przypadku wczesnych stanów depresyjnych, lękowych, psychotycznych, poważnych problemów rozwojowych dzieci i młodzieży, w odniesieniu do osób przeżywających stres związany z traumatycznymi zdarzeniami.

Psychoterapia Indywidualna w wieku aktywności zawodowej

Aktywność zawodowa może być źródłem satysfakcji i rozwoju osobistego, ale zbyt często staje się źródłem subiektywnego poczucia porażek i dyskomfortu psychicznego, co w konsekwencji niesie ze sobą negatywne skutki dla zdrowia psychofizycznego.
Miejsce pracy coraz częściej staje się dla licznej grupy pracowników przewlekłym czynnikiem stresogennym i niebezpiecznym zagrożeniem dla zdrowia, jak więc zachować równowagę psychiczną?

W Europie 28% pracowników podaje, że odczuwa stres w pracy. Stresogenne czynniki w miejscu pracy są powodem życia w permanentnym stresie, w efekcie, czego prowokują problemy ze zdrowiem psychicznym i fizycznym. Wskutek działania tych czynników pojawiają się problemy z zachowaniem równowagi psychicznej i nazbyt często aktywizują one zaburzenia psychiczne, stany lękowe, niepokoju, problemy z bezsennością, objawy depresyjne. Istnieje również poważne zagrożenie współwystępowania schorzeń somatycznych, bądź przewlekłych objawów chorób somatycznych, które nie są zdiagnozowane w kategoriach psychosomatycznych, a tym samym nie poddają się internistycznemu leczeniu farmakologicznemu i stają się przewlekłym obciążeniem.

W efekcie nasilających się objawów mamy poczucie, że:

Maleje nasze tempo pracy.
Pogarsza się wydajność pracy.
Spada kreatywność.
Zwiększa się ilość błędów i usterek. Narastają trudności w wykonywaniu zadań.
Spada motywacja do pracy.
Nasila się niechęć, obojętność, brak zainteresowania pracą i unikanie pracy, poczucie braku sensu pracy i jej bezcelowości.
Zanika poczucie utożsamiania się z pracą.
Zwiększa się nasza absencja w pracy.

Pojawia się:

Apatyczność, bierność, spadek energii życiowej. Rezygnacja i unikanie kontaktów społecznych, tendencje do izolacji społecznej.
Obniżona samoocena i brak wiary we własne możliwości, co jeszcze bardziej utrudnia wywiązywanie się z obowiązków i blokuje podejmowanie nowych obowiązków, wyzwań i zadań. Wzmacnia postawy rezygnacyjne, tendencje do izolacji i wycofywania się z aktywności, rezygnacji z zamierzonych celów i ambicji, nadziei na rozwój i awans.
Trudności w koncentracji, przerzutności uwagi, problemy z zapamiętywaniem i uczeniem się.
Ograniczone możliwości przyswajania nowych informacji.
Poczucie chaosu w myśleniu, przyspieszony lub spowolniony tok myślenia.
Trudności w podejmowaniu decyzji ograniczające efektywność.
Problemy z samodyscypliną.
Trudności w organizacji i planowaniu.
Brak perspektywicznego poczucia stabilizacji i bezpieczeństwa.
Brak nadziei na stabilną pracę, życie w permanentnym poczuciu zawodowej i pracowniczej niepewności, co wzmacnia niską samoocenę, rodzi przekonanie o nietrafności życiowych wyborów, nieprzydatności zdobytego wykształcenia i posiadanych kompetencji.
Pojawiają się napięcia i problemy w życiu rodzinnym, problemy wychowawcze z dziećmi, jako pochodna życia w nieustannym stresie zawodowym.
Narasta przekonanie, że nie ma się wpływu na własny rozwój, stabilną perspektywę ekonomiczną i satysfakcjonującą, jakość życia. To z kolei np. nasila przeżywane objawy depresyjne.

Groźnym zjawiskiem jest obserwowane nowe oblicze depresji, charakterystyczne dla ludzi aktywnych zawodowo związane ze wzrostem tempa życia, konkurencyjnością i przeciążeniem obowiązkami. Bojąc się utraty pracy w tej grupie populacji, osoby nie podejmują żadnego leczenia, obawiając się okazywania słabości przez przyznanie się do problemów ze zdrowiem psychicznym. Tym samym opóźniają decyzje o zwróceniu się o pomoc do specjalistów, co powodu nasilenie objawów i konieczność długoterminowego leczenia ostrej fazy choroby, a często także hospitalizację. Psychoterapia indywidualna jest metodą leczenia problemów związanych z aktywnością zawodową.

Psychoterapia Indywidualna w wieku senioralnym

Wobec jednoznacznych danych demograficznych, wskazujących na „ starzenie się” polskiego społeczeństwa należy zwrócić uwagę na konieczność objęcia szczególną opieką seniorów działaniami wzmacniającymi ich zdrowie psychiczne. Naturalnym stanem osób starszych jest pogodne starzenie się i jak najdłuższe aktywne życie społeczne. Dbanie o zdrowie psychiczne seniorów to poszukiwanie i aktywizowanie zasobów psychicznych, oddziaływania profilaktyczne o charakterze edukacyjnym, wzmacniające dobrostan psychiczny, w formie psychoterapii indywidualnej.

Badania i statystyki dowodzą, że na depresję cierpi 30% osób powyżej 65 roku życia. Ryzyko zwiększa się wraz z wiekiem. Występuje ona, u co czwartej osoby w wieku 65 – 79 lat, a u co trzeciej po 80 roku życia. Na stu emerytów aż trzydziestu ma objawy depresji, które często są mylone, nawet przez specjalistów z objawami starzenia się, pogarszającą się kondycją fizyczną i pogorszeniem procesów poznawczych i nie są oni leczeni. Niestety nawet w grupie leczonych pacjentów w tym wieku, kolejne zmiany leczenia farmakologiczne, nie dają pożądanych efektów, ponieważ poczucie osamotnienia, marginalizacji i izolacji, poczucie beznadziejności, nieprzydatności, często braku sensu dalszego życia, nie podlega korekcji farmakologicznej. Tym samym nieleczone, przewlekłe stany depresyjne, zwiększają ryzyko pogarszającej się kondycji fizycznej, wzmacniają objawy psychosomatyczne, a oczekiwana efektywność farmakologicznego leczenia chorób somatycznych jest trudno osiągalna. W efekcie tego błędnego koła seniorzy jeszcze bardziej zamykają się w funkcjonowaniu jedynie na poziomie domu, przestają dbać o siebie, szybko tracą siły, energię i motywację życiową. Wymagają codziennej opieki rodziny i służb społecznych. Wyniki badań dowodzą, że stany depresyjne seniorów są bardziej niebezpieczne niż w przypadku osób młodych, młodzi lepiej sobie radzą z nią. Psychoterapia indywidualna jest metodą wzmacniającą zdrowie psychiczne seniorów.

Jak wybrać psychoterapię, jak wybrać psychoterapeutę?

Wybór psychoterapii powinien być poprzedzony konsultacją z profesjonalistą np. psychologiem klinicznym. Nie znając nurtów psychoterapii trudno samemu dokonać najbardziej optymalnego wyboru. Efekty psychoterapii zależą od rodzaju zmian, jakie powinny wystąpić u pacjenta i od wyboru sposobu osiągnięcia tych zmian, dlatego wybór psychoterapii powinien być poprzedzony diagnozą:

poznaniem rodzaju problemu psychologicznego, zaburzenia,
poznaniem czynników, które doprowadziły do zaburzeń, i które je utrzymują.

Diagnoza kliniczna warunkuje wybór efektywnej psychoterapii. W procesie diagnostycznym uwzględnia się:

Analizę aktualnej sytuacji pacjenta
Funkcjonowanie w rodzinie
Funkcjonowanie w rolach zawodowych, systemie edukacyjnym
Funkcjonowanie w rolach społecznych
Analizę przyczyn zaburzeń
Badania nad skutecznością psychoterapii wskazują, że rodzaj objawów jest wskazówką dla wyboru psychoterapii. Rozpoznanie objawów pacjenta i połączenie ich w zespół objawowy, przeprowadzenie diagnozy różnicowej wymaga wykształcenia klinicznego od psychoterapeuty. Nie każdy terapeuta takie posiada. Specjalistą w tym zakresie jest psycholog kliniczny.

Na tym etapie specjalista jest tylko ekspertem, który w oparciu o wywiad identyfikuje problemy pacjenta, rodzaj zaburzenia i proponuje najbardziej efektywną metodę psychoterapeutyczną. Różnicowanie objawowe przez psychologa klinicznego jest ważne dla decyzji, czy psychoterapia indywidualna jest właściwą metodą leczenia, czy być może powinna być wspomagana inną formą pomocową, np. psychoterapią rodzinną, psychoedukacją. W przypadku nasilonych objawów psycholog może zasugerować równoległe z procesem psychoterapeutycznym podjęcie farmakologicznego leczenia psychiatrycznego.

Ile trwa psychoterapia indywidualna?

Rodzaj, czas trwania i częstotliwość psychoterapii indywidualnej zależy od potrzeb i rodzaju problemów pacjenta. Wyniki metaanalizy wskazują na to, że u 75% pacjentów znacząca poprawa pojawia się po około 6 miesiącach terapii – 25 sesjach, po 8 sesjach znacząca poprawa pojawia się u ok. 50% pacjentów.

Czas trwania terapii powinien być zindywidualizowany i określony na początku, w ramach ustalania kontraktu z pacjentem. Po tym czasie powinna zostać dokonana analiza dotychczasowych efektów terapii i na tej podstawie może być podjęta decyzja o ewentualnym przedłużeniu kontraktu. Częstotliwość sesji to zazwyczaj 1 -2 razy w tygodniu.

Psychoterapia Indywidualna w Warszawie. Centrum Medyczne Salus Pro Domo w Warszawie oferuje psychoterapię indywidualną dla osób cierpiących z powodu różnych objawów i zaburzeń psychicznych, doświadczających kryzysów rozwojowych, nieradzących sobie z trudnościami, stresogennymi czynnikami i wyzwaniami codziennego życia, oraz dla osób, które są zainteresowane wzmocnieniem swoich potencjalnych możliwości np. w celu zdynamizowania kariery zawodowej, czy efektywniejszego pełnienia ról społecznych.

Zapraszamy na psychoterapię indywidualną dzieci, młodzież, osoby dorosłe, rodziców.

Jeśli nie masz pewności, jaką psychoterapię wybrać zapraszamy na bezpłatną konsultację.

Jeśli nie masz pewności, jaką psychoterapię wybrać, zapraszamy na bezpłatną konsultację.

Przeczytaj więcej na naszym blogu:

Psychoterapia indywidualna - Warszawa